Doorkijkpaneel 7. Industrie

UNIEK GEBIED
De Oostvaardersplassen is nationaal en internationaal van belang als wetland en overwinterings- en broedgebied voor vogels. Het natuurgebied bestaat uit moeras, grasland, water en de omringende bossen. De Oostvaardersplassen heeft een enorm rijke en gevarieerde flora en fauna. De Oostvaardersplassen maakt deel uit van het waterrijke Nationaal Park Nieuw Land dat maar liefst 29.000 ha groot is.

GROTE GRAZERS
Vanaf de jaren tachtig werden er diverse ‘grote grazers’ uitgezet in het gebied, met als doel het gebied open en gevarieerd te houden. Eerst kwamen er een aantal Heckrunderen, later volgden edelherten en koniks. De konik is een directe nakomeling van het oerpaard. Elke grazer 
heeft zo zijn specialiteit. Het edelhert eet behalve gras ook bast en knoppen van struiken en bomen, terwijl de konik vooral kort gras eet. Ze grazen vooral op de droge delen van het natuurgebied. Misschien kun je de dieren vanaf dit uitzichtpunt zien?

ANDER PLAN
Nu kijk je uit over dit unieke natuurgebied. Maar je had hier ook een heel ander uitzicht kunnen hebben, namelijk een uitzicht van fabrieken, schoorstenen en bedrijven. Het gebied tussen Lelystad en Almere was oorspronkelijk aangewezen als industrieterrein. Na het droogvallen 
van Zuidelijk Flevoland in 1968 ontstond in het lager gelegen deel van het geplande industriegebied een drasland. Dit uitgestrekte rietland en plassengebied trok al in de eerste jaren ongelofelijke hoeveelheden vogels aan, zoals baardmannetjes, kemphanen, grutto’s en zwarte sterns. Grauwe ganzen konden veilig in het plassengebied ruien en voedsel zoeken. De regering besloot daarom het industrieterrein te schrappen en de 
Oostvaardersplassen als natuurgebied in stand te houden.

SPOORLIJN
Het was aanvankelijk de bedoeling dat het tracé van de Flevolijn, de spoorlijn die Weesp via Almere met Lelystad verbindt, in een rechte lijn door het geplande industriegebied zou lopen. Dat was een logische keuze. Toen echter duidelijk werd dat het gebied tussen Almere en Lelystad voor de natuur zou worden gereserveerd, zou de spoorlijn het natuurgebied in tweeën splitsen. Talloze natuurorganisaties en het actiecomité ‘Red de 
Oostvaardersplassen’ kwamen in verzet en voerden actie om het bijzondere natuurgebied te redden. Er werden 32.000 handtekeningen verzameld, tegen het geplande tracé. Tenslotte besloot de regering de spoorlijn om het uitgestrekte natuurgebied heen te leggen. Dit gedeelte van de Flevolijn wordt ook wel het badkuiptracé genoemd, vanwege de twee kenmerkende bochten om het natuurgebied heen. Vanaf dit uitzichtpunt is het gebogen tracé goed te zien.